We zijn weer thuis

Vanmorgen om kwart over 6 waren we terug in Nederland. Waar ik een paar dagen geleden nog schreef dat de 5 nog resterende dagen er ook nog wel 15 hadden mogen zijn, hebben we een beetje bijgesteld. We hebben wel even genoeg rijst gehad voor een paar weken. Op een gegeven moment zit die geur overal in, in je haar, in je kleren, zelfs in je porien lijkt het te zitten. Een lekkere stamppot boerenkool wordt dan ineens aantrekkelijk, ondanks de warmte.

De laatste dagen hebben we geen nieuwe dingen meer ondernomen. Lekker rustig ronodgewandeld, in ons theehuis gezeten met een paar katten op schoot, in Starbucks gezeten met blueberry cheesepie en de ochtendkranten, in Taste from Heaven gezeten met het zicht op de olifantenfoto's en een schaal springrolls voor je neus en het lopen tussendoor is dan van het ene pand naar het andere.

Nooit heb ik iets te mopperen gehad op de NS. Zeurpieten vond ik het, de mensen die altijd wel iets leken hebben aan te merken op onze treinen. Nu heb ik er zelf mee te maken gekregen, en ja hoor, dan ga je ook mopperen. We hadden een heel voorspoedige reis. Zowel de vlucht van Chiang Mai naar Bangkok als die van Bangkok naar Amsterdam waren behoorlijk vertraagd, maar toch zijn we met niet meer dan 10 minuten vertraging geland. Vakwerk. We hadden afgesproken dat Armand ons in Alkmaar zou afhalen, maar dankzij de NS zouden we nu waarschijnlijk nog ergens tussen Schiphol en Alkmaar rondzwerven. Eerst gaven ze aan dat de treinen volgens een ander rooster gaan omdat het vakantie is, dan dat de trein naar Alkmaar vertraagd is, dan dat de trein naar Alkmaar is uitgevallen, daarna dat als je naar Alkmaar wilt, je via Hoorn moet. Nou ja! Daar sta je dan met je bagage.

Nouschka lag lekker in haar mandje. Toen ze ons zag kronkelde ze zich praktisch ondersteboven van plezier, en daarna ging ze meteen naar buiten, een frisse neus halen: even de kou in, als ik dan terugkom en ze zijn er nog dan is het geen droom! zal ze gedacht hebben.

We hebben inmiddels weer een vertrouwde bende om ons heen: de post, de kranten, de boodschappen die Saskia had gedaan, de koffers die voor een deel uitgepakt zijn en waarvan de inhoud in de wasmachine zit. Het spijt me Truus, het was zo mooi opgeruimd en schoon, en zulke mooie bloemen! We moeeten het maar weer gauw aan kant maken.

Jammer van dit koude weer is dat ik voorlopig niet met mijn tattoo kan showen. Het is truienweer.